dinsdag 16 december 2008

 

Seksueel fetisjisme is een vorm van fetisjisme waarbij seksueel genot wordt beleefd aan bepaalde voorwerpen of rituelen. Het is een ondertak van de parafilie.

Een fetisjist raakt opgewonden wanneer hij - in gedachten, via allerlei media, of in het echt - geconfronteerd wordt met de betreffende fetisj. Er bestaat dan ook veel pornografie specifiek gericht op de verschillende soorten fetisjismen.

Het komt geregeld voor dat fetisjisten er pas op latere leeftijd achter komen dat zij niet de enige zijn. Vaak wordt er een link gelegd met ervaringen die zijn opgedaan in de jeugd. Een voorbeeld hiervan is wanneer een jongen een dominante moeder heeft gehad die vaak hoog gehakte laarzen droeg. Dit kan voor de betreffende jongen een reden zijn dat hij hier later een fetisj aan overhoudt.

Het internet heeft door middel van anonieme forums en discussiegroepen een grote bijdrage geleverd aan het zelfbewustzijn van fetisjisten, zeker in het geval van de meer zeldzame fetisjen.

Vaak is er een connectie met de verschijningsvormen van sadomasochisme.

Voorwerpen of kledingstukken waar de fetisjist zich op kan richten (dit zijn slechts voorbeelden, er zijn veel meer mogelijkheden):

fluweel

gipsfetisjisme

jarretelle

lycra

rubber

lak

lange nagels

latex

leer

luiers

wetting

nylons / panty's

plastic

schoenen

sneakers

uniformen

voeten

sokken

kietelfetisjisme

oorfetisjisme

navelfetisjisme

buikstompen (bellypunching)/buikfetish

wetlook-kleding

Deze fetisjobjecten kunnen geknuffeld, gestreeld, gevoeld, gelikt, geroken en in geval van kledingstukken gedragen worden. Het geeft de fetisjist bepaalde opwinding of fijne gevoelens. Ook seks met deze objecten behoort tot de uitingen.

Soms is enkel het aanwezig zijn van het object niet voldoende. Het is dan nodig dat iemand anders het fetisjobject ter hand neemt en gebruikt. Vaak is dit iemand van het andere geslacht. Voorbeelden hiervan zijn onder andere

het opblazen van ballonnen (ballon-fetisj);

mensen die roken (in het Engels: smoking fetish);

seks hebben met je partner die zich erop kleedt, zoals latex of panty's;

jonge mannen die sportschoenen dragen (in het Engels: sneaker fetish);

mensen die met hun schoenen of laarzen over iemand heen lopen (trampling).

Het menselijk lichaam is onderwerp van veel seksuele fetisjen. Hieronder enkele voorbeelden:

Crucofilie - crucofielen vinden lange benen verschrikkelijk aantrekkelijk.

Acrotomofilie - deze mensen worden opgewonden van vrouwen met geamputeerde ledematen.

Apotemnofilie - deze mensen worden er sterk tot aangetrokken om zelf een lichaamsdeel te amputeren.

Mammofilie - deze mensen zijn simpelweg gek op borsten.

Lactofilie - deze mensen worden opgewonden van borsten van pas bevallen moeders en zijn er ook tot aangetrokken om zelf aan de tepel te zuigen.

Meiesofilie - deze mensen (dit zijn overigens vooral mannen) raken opgewonden van zwangere vrouwen.

Xanthippie - deze mensen worden onwijs opgewonden door blonde vrouwen.

Hyproxifilie - deze mensen worden opgewonden als ze in ademnood verkeren en krijgen vaak een orgasme als ze buiten bewustzijn raken.

Odontofilie - deze mensen zijn simpelweg gek op tanden.

Coprofagie - deze mensen houden van de geur en smaak van uitwerpselen en eten dat ook.

Coprolalie - deze mensen worden er seksueel opgewonden van om vieze praatjes te houden over ontlasting.

Sitofilie - deze mensen houden van het consumeren van etenswaren tijdens de seks.

Quasimodie - deze mensen vinden mensen die voor anderen tot zeer onaantrekkelijk zijn juist erg opwindend.

Nasolingie - deze mensen houden ervan om snot uit andermans neus te zuigen.

Oculofilie - deze mensen hebben een drang om in andermans ogen te kijken.

Scoptofilie - deze mensen kijken graag toe hoe anderen seks hebben (vaak mensen die ze kennen).

Dacryfilie - deze mensen raken opgewonden van huilende mensen.

Amaurofilie - deze mensen (vaak mannen) zijn seksueel aangetrokken tot blinde of geblinddoekte mensen.

Aksillie - deze mensen houden van flinke zweetplekken (en dan vooral onder de oksels).

Ablutofilie - deze mensen worden opgewonden van een bad of douche.

Undinie - deze mensen zijn gek op seks in het water.

Gynostikolobomassofilie - deze mensen worden opgewonden als ze oorlelletjes zien.

Urolagnie - deze mensen vinden het fijn om op iemand te urineren of vinden het fijn om op geürineerd te worden.

Podofilie - deze mensen worden opgewonden bij het zien of aanraken van voeten.

Emmaisme - opgewonden worden van de mond op eikel en een lijntje coke op de stok van penis en dan in een beweging naar voren snuiven en zuigen en dan vooral bij djs.

Liefde betekent de diepe genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding voor een ander; 

soms ook voor een dier, zaak of voorwerp. 

De betekenissen die er aan gegeven worden zijn sterk cultureel en maatschappelijk geïnspireerd. 

Vanuit de christelijke traditie geldt dat het enerzijds - als uiterste - een zichzelf opofferende en 

een ander weldaden schenkende houding is (agape). Deze soort liefde richt zich op de behoeften 

van de ander en zoekt wat het beste voor de ander is. In dat geval laat de liefde de ander de vrije 

keus om die liefde te beantwoorden of niet. Dit soort liefde vraagt offers en hard werken voor 

hen die daar naar streven. Echter voor de weinige mensen die volledig afstand hebben gedaan 

van hun egoïsme is deze liefde een levende bron die geen inspanning meer vergt maar 

vanzelfsprekend en natuurlijk is. 

Anderzijds - als uiterste - kan het een egoïstische aantrekking zijn tot een persoon of voorwerp 

waarbij die/dat ander als eigendom wordt beschouwd en men zelfs tot gewelddadigheden en 

machtsmisbruik overgaat voor eigen genot. 

De ruimere definitie van liefde is de onvoorwaardelijke liefde (Metta). Zij is het soort liefde dat 

de andere persoon de volledige onvoorwaardelijke ruimte en vrijheid schept zichzelf te kunnen 

zijn. 

Liefde kan bijvoorbeeld een speciaal soort aantrekking tot een persoon of voorwerp zijn. Het is 

dan een gevoel of emotie. In de sterkste vorm geeft het mensen de indruk dat ze zonder het 

object van hun liefde niet meer verder kunnen in het leven, de indruk dat ze psychologisch 

afhankelijk zijn van de aanwezigheid. 

Liefde kan zich als charitas uiten, een schenking aan een goed doel. Charitas vindt voornamelijk 

plaats op emotionele grond, gebaseerd op het graag willen helpen bij iets waar men emotioneel 

betrokken bij is. Het kan echter ook op louter rationele grond gebaseerd zijn. 

Men dient een onderscheid te maken tussen liefde en verliefdheid, dat een tijdelijke chemische 

reactie is in de hersenen. 

Beide fenomenen zijn wetenschappelijk adequaat verklaard. De term liefde verwijst naar relaties 

tussen mensen onderling, tussen mensen en objecten, enzovoort. Liefdesrelaties worden 

gekenmerkt door zekere gedragingen en gaan vaak gepaard met bepaalde emoties zoals seksuele 

gevoelens, ontroering, welzijnsgevoel en combinaties hiervan. Het bestaan van die relaties kan 

vrij gemakkelijk verklaard worden door het feit dat ze in het maatschappelijke functioneren een 

belangrijke rol spelen. Bv. zonder de moederliefde zou het voortbestaan van kinderen veel 

minder gegarandeerd zijn: de zorg voor het kroost komt daarom ook bij talloze diersoorten voor. 

In de dierlijke wereld kunnen we liefde waarnemen zoals seksuele drift en nestverzorging. 

Menselijke relaties zijn echter zo complex dat ze niet louter op hormonen te herleiden zijn. 

Echter wel tot materiële processen, d.w.z. de wijze waarop mensen biologisch en psychologisch 

geconstitueerd zijn. Liefde en ratio sluiten elkaar evenmin uit. De keuze van het voorwerp der 

liefde kan onbewust of bewust gemaakt worden op basis van feitelijke overwegingen. Zo 

beschouwt Fritz Heider, de psycholoog en grondlegger van de balanstheorie, in zijn "The 

Psychology Of Interpersonal Relations" liefde als een positive liking relation tussen twee 

personen, die een gemeenschappelijke betrokkenheid hebben tot een derde iets. 


OBSESSIE 

Een obsessie is dwangmatig denken, een geestestoestand waarin een persoon bezeten is van een 

specifiek idee. Een persoon die ergens door geobsedeerd is, kan de gedachten niet uit zijn hoofd 

zetten, hoewel hij dit meestal wel wil. Het dwangmatig denken leidt vaak tot dwanghandelingen, 

ook wel compulsies genoemd. 

Dit behoeft niet altijd pathologisch te zijn. Een obsessie die bij de normale gezonde mens 

optreedt is meestal geen blijvende psychische gestoordheid. Is de obsessie wel blijvend, dan 

spreekt men van een dwangverschijnsel. 

Een bekende obsessie is stalken. Stalkers zijn geobsedeerd door een bepaald persoon en doen er 

alles aan om bij deze persoon in de buurt te komen. 

Stalking is het stelselmatig lastigvallen van een persoon, door die persoon te achtervolgen, 

steeds op hinderlijke wijze contact op te nemen, en soms ook te bedreigen. 

Het woord stalking komt van het Engelse woord to stalk, wat besluipen (meestal van wild) 

betekent. Zowel in het Nederlands Wetboek van Strafrecht als in het Belgisch Strafwetboek 

wordt het met belaging aangeduid (van het werkwoord belagen, in het nauw brengen). 

Soms worden vaders die tegen de zin van hun ex-partners met hun kinderen in contact proberen 

te komen, van stalking beschuldigd. 

De daders van stalking zijn soms uit op wraak. Vaak wil de dader het slachtoffer in zijn greep 

houden door het slachtoffer te bespieden of voortdurend angst aan te jagen. Dit komt vooral voor 

na een afgebroken relatie. Meestal betreft het echter psychisch of emotioneel labiele mensen, 

waarbij vaak een psychische stoornis of dwangmatig handelen in het spel is. Een stalker kan zich 

een liefdesrelatie inbeelden, of kan een liefdesrelatie met zijn of haar slachtoffer achter de rug 

hebben. In dit laatste geval is het vaak de laatste die de relatie heeft verbroken, wat de stalker 

niet kan verwerken. Bij zowel ingebeelde als verleden liefdesrelaties denkt de stalker bij iedere 

reactie van de gestalkte: "maar eigenlijk houdt hij/zij van mij". Bekende personen worden soms 

het slachtoffer van stalkende 'fans'. 

 

De daders van stalking zijn soms uit op wraak. Vaak wil de dader het slachtoffer in zijn greep 

houden door het slachtoffer te bespieden of voortdurend angst aan te jagen. Dit komt vooral voor 

na een afgebroken relatie. Meestal betreft het echter psychisch of emotioneel labiele mensen, 

waarbij vaak een psychische stoornis of dwangmatig handelen in het spel is. Een stalker kan zich 

een liefdesrelatie inbeelden, of kan een liefdesrelatie met zijn of haar slachtoffer achter de rug 

hebben. In dit laatste geval is het vaak de laatste die de relatie heeft verbroken, wat de stalker 

niet kan verwerken. Bij zowel ingebeelde als verleden liefdesrelaties denkt de stalker bij iedere 

reactie van de gestalkte: "maar eigenlijk houdt hij/zij van mij". Bekende personen worden soms 

het slachtoffer van stalkende 'fans'. 

 

Fixatie is een begrip uit de psychologie. Bij fixatie blijft men steken in een bepaalde fase van 

de ontwikkeling van het luststreven. In de meeste gevallen treedt fixatie op als 

afweermechanisme bij het verwerken van negatieve gevoelens of emoties. 

De mens komt gedurende zijn ontwikkeling telkens voor nieuwe uitdagingen en opdrachten te 

staan. Wanneer hij de eisen gesteld door een nieuwe ontwikkelingsfase niet aankan, m.a.w. 

wanneer de nieuwe opgaven niet tot bevrediging leiden, kan het Ich zich verdedigen door fixatie. 


Gerelateerde onderwerpen 

Verdringing   

Psychoanalyse   

Sigmund Freud   

Psychologie   

   

Verkrachting is het ongewenst seksueel binnendringen van het lichaam door een ander. De 

precieze juridische definitie van de term verschilt per land[1]

Bij dit seksueel binnendringen (seksuele penetratie) gaat het niet alleen om het gedwongen 

ondergaan van een geslachtsgemeenschap. Een verkrachting kan ook het ongewenst 

binnendringen zijn in anus of mond. De penetratie hoeft niet per se met de penis te worden 

uitgevoerd: binnendringen met vingers, voorwerpen of tong (tongzoenen) kan verkrachting 

opleveren[2]. Zowel mannen als vrouwen kunnen het slachtoffer zijn van een verkrachting. Ook 

tussen huwelijkspartners kan sprake zijn van verkrachting, aangezien partnerschap geen 

automatische toestemming tot seksuele handelingen met zich meebrengt. 

Het grote verschil met aanranding is dat bij een aanranding geen sprake is van binnendringen van 

het lichaam en bij verkrachting wel. 

Opmerkelijk is dat verkrachting binnen het huwelijk pas sinds 1991 verboden is. Voor die tijd 

hadden partners binnen de echt zogenaamde verplichtingen en daarmee was gedwongen seks 

tussen getrouwden geen verkrachting, maar eerder ongehoorzaamheid aan de plichten, meestal 

door de vrouw, die de huwelijkse staat met zich meebracht. In deze, door zowel de feministen als 

de maatschappelijke opinie tot stand gekomen wetswijziging, werd het begrip verkrachting ook 

verruimd. Niet alleen geweld maar ook andere dwangmiddelen om seks te verkrijgen, kunnen 

daardoor leiden tot een veroordeling wegens verkrachting. 


Mishandeling is het toebrengen van verwondingen of pijn of andere schade tegen het lichaam 

van een persoon gericht. 

Geestelijke mishandeling, door iemand geestelijk te kwellen, angst aan te jagen of te vernederen, 

wordt beschouwd als een afzonderlijke vorm van mishandeling. 

Naast het algemene begrip mishandeling kent men enkele bijzondere vormen van mishandeling: 

Seksuele mishandeling  

Kindermishandeling  

Dierenmishandeling  

Ouderenmishandeling  

 

donderdag 27 november 2008

maandag 6 oktober 2008